اقتصادتهران: به همت مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، نشست علمی تخصصی «زیرسازی معابر شهر با تأکید بر تثبیت بستر» در معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، در این نشست بر مبانی تئوریک تثبیت بستر و روشهای آن و همچنین بررسی دو تجربهی موفق در استان یزد و شهر مشهد پرداخته شد.
مهدی آشتیانی مدیر مطالعات و برنامهریزی امور فنی، عمرانی، استانداردسازی و امور بحران مرکز مطالعات با اشاره به اهمیت معابر شهری و محدودیتهای زیست محیطی و منابع موجود، تثبیت بستر را گامی مهم در جهت ارتقای کیفی معابر و کاهش هزینهها دانست و افزود: افزایش مقاومت باربری خاک بستر با تثبیت خاک یکی از روشهای مناسب جهت افزایش دوام و پایداری روسازیها و کاهش هزینهها در چرخه عمر روسازی میباشد.
وی هدف از برگزاری این نشست را آشنایی با روشهای به روز و مطلوب تثبیت بستر و به اشتراک گذاشتن تجارب و نمونههای موفق این حوزه در سطح کشور عنوان کرد.
فریدون مقدس نژاد عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به منافع و ثمرات متعدد حاصل از تثبیت بستر، به مهمترین آنها از جمله بالا بردن مقاومت خاکها و کاهش ضخامت روسازی، خصوصاً در زمینهایی که خاک آنها مقاومت لازم را ندارند، اشاره کرد و اضافه کرد: در بسیاری از مناطق خاک توانایی تحمل تنش بسیار کمی دارد و منجر به بروز خرابی در آسفالت و روسازی معبر میشود.
وی در ادامه اذعان داشت: امروزه یکی از مشکلات موجود معابر در شهرها و گاه خارج از شهرها تورم خاک رس به دلیل رطوبت و نهایتاً بروز ترک در سطح آن و همچنین نشست بستر بر اثر خشک شدن خاک میباشد.
مقدس نژاد دو شیوه از مهمترین روشهای تثبیت خاک را روش مکانیکی و روش شیمیایی معرفی و تشریح کرد: در روش مکانیکی با اضافه کردن مصالح مرغوب به مصالح ضعیف، میتوان مشخصات فنی محصول را ارتقاء داد و در نهایت ضخامت لایهی رویه را کاهش داد. در روش شیمیایی از طریق فعل و انفعلات شیمیایی و افزایش آهک به مصالح محیط یا حتی مصالح ناشی از خاکبرداریها، میتوان به محصولی دست پیدا کنیم که مناسب با استانداردهای لازم جهت لایههای اساس و زیر اساس باشد.
وی تأکید کرد: مدیریت شهری میبایست در انجام پروژههای عمرانی خود، به خصوص طرح و اجرای معابر شهری، همواره به نقش تثبیت خاک در طرحها توجه جدی داشته باشد.
فرامرز حسنی مدیر تحقیق و توسعهی سازمان عمران شهرداری مشهد نیز در این نشست به طرح تثبیت زیرسازی یکی از معابر شهر مشهد با استفاده از سیمان و تجربه انجام آن در این شهر پرداخت و افزود: اهداف کلی که در روش تثبیت دنبال میشد افزایش خصوصیات مقاومتی و دوام خاک است که با کاهش ضخامت لایههای روسازی و کاهش هزینه و زمان پروژه به کیفیت و باربری خاک افزوده شده است.
وی با اشاره به روشهای مختلف تثبیت بستر تصریح کرد: در انتخاب نوع ماده تثبیت کننده روشهای متعدد طراحی وجود دارد که اول از همه برای یک پروژه تثبیت بستر باید بدانیم هدفمان از اجرای آن چیست و مهندسین مشاور باید در نظر داشته باشند که انتخاب نوع ماده تثبیت کننده و روش طراحی آن مناسب با روش اجرای تثبیت بستر باشد.
در ادامه این نشست محسن صادقیان مدیر ساخت و توسعه اداره کل راه و شهرسازی استان یزد با اشاره به نحوه اجرای روشهای تثبیت افزود: استان یزد از سال ۸۶ در زمینه تثبیت تجربه اجرای هر دو روش پیادهسازی در محل و کارخانهای را دارد و پروژههای قابل قبولی در این زمینه به انجام رسانده است. در این خصوص، رعایت دو نکته برای کاهش هزینه اقتصادی باید در روشهای تثبیت در نظر گرفته شود، یکی حد فاصله حمل مصالح و دیگری افزایش قیمت قیر است که هرچه قیمت آن در کشور افزایش پیدا کند باید با کنترل و کاهش هزینههای اجرایی تأمین شود.
مدیر ساخت و توسعه اداره کل راه و شهرسازی استان یزد اذعان داشت: برای اجرای هر کدام از روشهای پیاده سازی باید اطلاعات اولیه آن را به دست آورد که شامل مقدار سیمان، مواد مخلوط (از قبیل مصالح بازیافتی آسفالت) و مواردی از این قبیل که میتواند مقاومت لازم در لایههای اساس و زیر اساس را ایجاد کند.
وی دما را یکی دیگر از مشکلات روشهای تثبیت عنوان کرد و افزود: دما در اجرای این روش بسیار حائز اهمیت است زیرا اگر وزش باد یا دمای بالا داشته باشیم سطح لایه سری خشک شده و غلتک نمیتواند ناهمواری سطح را برطرف کند؛ لذا در این خصوص نیاز به یک سری بررسیهای بیشتر و لحاظ نمودن راهکارهای عملیاتی میباشد.
دیدگاه ها بسته هستند.