اقتصادتهران: مدیرعامل اتحادیه صنعت دامپروری مازندران با هشدار نسبت به فاجعه ای قریب الوقوع در صنعت دامداری کشور خواستار عزم و اراده جدی دولت برای حل آن شد.
به گزارش اقتصادتهران، الهیار ولیزاده وندچالی در نشست خبری با خبرنگاران، خشکسالی و کمبود علوفه برای دام را چالش اصلی صنعت دامپروی خواند و تصریح کرد: دامداران عشایری و سنتی با دارا بودن بیش از ۷۵ میلیون راس دام سبک کشور که بیش از ۵۰ میلیون آن دام مولد است، ۷۰ درصد تولید گوشت قرمز کشور را تامین می کنند که اگر مشکلات کمبود خوراک دام حل نشود تا ۲۵ میلیون مولد به کشتارگاه خواهند رفت و این یک فاجعه ملی است.
ولی زاده وندچالی، با بیان اینکه هم اکنون بسیاری از دامداران چوب حراج بر دامهای خود زده و یک گوسفند تا کیلویی ۳۰ هزار تومان تنزل قیمت پیدا کرده است، تصریح کرد: دامدار چارهای جز این ندارد، علف در مراتع و دشت نیست، علوفه نیز به دلیل افزایش قیمت چند برابری کمیاب شده و دامدار مجبور است دامی را که مولد و آبستن بوده را با این شرایط دام به کشتارگاه ارسال کند.
وی کشتار دام مولد را نابودی سرمایه ملی و فاجعه قریب الوقوع توصیف کرد و افزود: راه حلهای موقتیِ کنونی نظیر اشباع کردن بازار، افزایش قیمت گوشت یا شیر و یا صادرات گوشت قرمز در واقع علاج کار نبوده و مُسکّن است، مشکل تولید زمانی است که تعادل و موازنه وجود نداشته باشد، درخواست ما افزایش قیمت تولیدات و علوفه نیست، این مشکل باید اصولی حل و فصل شود.
مدیرعامل اتحادیه شرکتهای تعاونی کشاورزی و عشایری صنعت دامپروری استان مازندران با هشدار نسبت به مشکل ذخیره علوفه زمستان با روند پیش رو تاکید کرد: قیمت کاه به ازای کیلویی ۵ هزار تومان یک هشدار جدی است، دام به کاه نیاز دارد و امسال گندم کاران دنبال کاه گندم نیز بودند، اگر برنامه بلندمدت درستی چه در این دولت و چه دولت آینده وجود نداشته باشد، یقینا سال آتی به مشکلات جدی برخواهیم خورد.
ولی زاده وندچالی با تاکید بر اینکه بخاطر خشکسالی قیمت کاه گندم از گندم گرانتر شده است، هشدار داد: در حالی کمبود شدید علوفه در کشور وجود دارد که از آن طرف بسیاری از مزارع برنج مازندران زیر کشت دوم می روند. همان زحمتی که برای به ثمر رسیدن برنج با آبیاری زیاد وجود دارد را میتواند صرف کشت ذرت و یونجه برای تولید علوفه کرد، با این اقدام هم زمین زراعی تقویت شده و آب کمتری مصرف می شود و هم از سموم کشاورزی استفاده نمی شود.
وی کاه برنج را در صورت فرآوری مناسب و غنی سازی، در ردیف بهترین خوراکهای دام دانست و گفت: سالهای پیش زمینهای کشاورزی پس از برداشت کشت اول برنج مورد چرای دام قرار می گرفت چراکه با کاشت علوفه زمین غنی تر شده و برداشت سال آینده بیشتر و پرمحصول تر می شد اما کشت دوم برنج بیشتر از آنکه سودمند باشد ضرر به همراه دارد.
رئیس اتحادیه صنعت دامپروی کشور با اشاره به اینکه مشکل فعلی در توزیع نیست و مشکل در کمبود ارز و کمبود ذخایر است، یادآور شد: چرا نباید تولیدکننده از فروش محصول خود سود نکند و در عوض عدهای واسطه با دلالی، سود چند برابری به جیب بزنند، باید برای این مشکلات چاره جویی و برنامه ریزی صورت گیرد.
این فعال صنعت دامپروری که خود ۱۳۰۰ راس دام سبک مولد در اختیار دارد، گفت: همه ترفندها اعم از اصلاح نژاد و دوبار زایش را بکار بردیم که به مرحله فروش برای کشتار دام مولد نرسیم، اما احساس می کنیم دیگر امکان فعالیت وجود ندارد.
وی مشکلات بخش دارو و درمان دام را فاجعهای دیگر دانست و با بیان اینکه قیمتها در این حوزه افزایش هزار برابری داشته است، تصریح کرد: سنوات گذشته بسیاری از داروهای بین انسان و دام مثل تب برفکی و تب مالت، رایگان در اختیار دامدار قرار می گرفت اما دولت دیگر هیچ هزینهای در این بخش نمی کند، این بیماریها بسیار خطرناک هستند و رفته رفته این بخش تولید است که دام را از بین می برد و این یک فاجعه ملی است.
ولی زاده وندچالی قیمت خرید و فروش یک راس دام سبک در کشورهای عربی را بین ۵ تا ۱۰ میلیون تومان اعلام و اظهار کرد: من به عنوان یک تولید کننده از صادرات خوشحال خواهم شد اما سرنوشت کشور و مصرف کننده به کجا خواهد رسید، اگر گوسفند با ارز آزاد وارد شود بیش از ۲۰۰ هزار تومان هزینه در پی خواهد داشت، پس چرا این هزینه صرف بخش تولید نشود، وجود رانت و مافیا ناشی از عدم نظارت درست است.
وی در بخش دیگری از گفت و گو به نقصان صنایع تبدیلی تولید خوراک دام اشاره و تاکید کرد: در کشورهای توسعه یافته، حتی از هرس فضای سبزها و ضایعات محصولات کشاورزی مطابق قرارداد برای تهیه علوفه دامها استفاده می کنند چراکه ارزش ضایعات محصولات کشاورزی بیش از جو یا کنسانتره هست؛ در حقیقت دور ریز میوهها و سبزهها در بخش کشاورزی می تواند تامین کننده هم علوفه غذایی و هم علوفه خشبی کشور باشد.
مدیرعامل اتحادیه صنعت دامپروری مازندران، خروج دام از جنگل را طرحی مردود قلمداد کرد و افزود: سالهای متمادی این طرح انجام می گرفت و مشکلی هم وجود نداشت چرا که دامدار هم دامداری می کرد و هم جنگلبانی، اما با خروج دامداران، آمار قاچاق و برداشت چوب از جنگل ها گسترش پیدا کرد.
ولی زاده وندچالی خشکسالی و نبود علف در مراتع را سبب بازگرداندن دامها به مناطق جلگه ای و فروش برای کشتار دانست و تصریح کرد: در روستاهای استان مازندران ۵۰ درصد مردم با دامداری زندگی می کنند زیرا درآمد دیگری ندارند، اگر گاو و گوسفندها راهی کشتارگاه ها بشوند مشاغل روستایی نابود شده و بزودی یک فاجعه بیکاری جدید و سرشکستگی در راه است.
دیدگاه ها بسته هستند.