اقتصادتهران: مشکل مسکن در سالهای اخیر علاوه بر آن که به دغدغه مهم دولتمردان تبدیل شده یکی از مسائلی است فکر که خیل عظیمی از خانوادهها را نیز به خود مشغول ساخته است. در این که مسکن به کالای لوکس در کشور تبدیل و آرزو یا بهتر است بگوییم رویای بسیاری از جوانان شده است شکی نیست، اما راه حلهایی که تاکنون برای آن در نظر گرفته شده بیشتر حول محور افزایش تسهیلاتدهی به مردم است تا این که بتواند مشکل خانه دار شدن آن ها را برطرف نماید. البته که افزایش پرداخت تسهیلات به نوعی در راستای خانهدار کردن مردم محسوب میشود اما نمیتوان از این راهکار به عنوان رفع شدن ریشهای مشکل خانهدار شدن نام برد، زیرا اگرچه دولتمردان و سیاستگذاران اقتصادی درصدد افزایش میزان وام مسکن هستند اما مشکل اصلی در عدم توانایی مردم در بازپرداخت اقساط همان وام است.
به تازگی، مدیرعامل بانک مسکن خبر از افزایش میزان وام مسکن به 600 میلیون ریال داده است و از سوی دیگر افزایش تسهیلات به 800 میلیون ریال نیز در گذشته از سوی متولیان امر پیشنهاد شده بود که بانک مرکزی بر روی هر دوی آنها در حال تحقیق است اما آنچه ضروری به نظر میرسد این است که در شرایطی که بیش از 60درصد آمار بیکاری مربوط به جوانان است و آینده شغلی بسیاری از افراد دارای شغل نیز در خطر است، چطور یک فرد میتواند برای دریافت این تسهیلات منوط به تصویب آن برای آینده خود برنامه ریزی انجام دهد؟ از سوی دیگر بر فرض که فردی توانست با رد شدن از فیلترهای مختلف نسبت به دریافت وام مسکن 600 یا 800 میلیون ریالی ( در صورت تصویب نهایی) اقدام کند- البته در صورت داشتن توانایی برای بازپرداخت اقساط آن و به شرط تثبیت موقعیت شغلیاش طی 15 سال آینده- چند متر از یک خانه را میتواند خریداری کند؟
به بیان دیگر میزان وام تخصیص یافته چند درصد از بهای تمام شده یک خانه را برای وی فراهم میآورد؟
این مسائل در صورتی برطرف میشود که فرد بتواند با خیالی آرام از موقعیت شغلی خود طی یک فرآیند 20 ساله نسبت به دریافت بی دغدغه وام مسکن، آن هم به شرطی که میزان وام 80 درصد بهای خانه باشد، اقدام کرده که در این صورت میتواند خانهای برای خود و خانواده خریداری کرده و برای پرداخت اقساط آن با فراغ بال کار کند.
بنابراین بهتر است مسوولان به جای تاسیس صندوقهای متنوع مسکن با انواع اسامی مختلف که در یکی دو سال گذشته تاسیس شده است، راهی برای پرداخت اقساط مسکن پیدا کنند که همانا بهترین راه آن تامین امنتیت شغلی افراد است. از سوی دیگر نیز بهتر است از زمانی که خبر افزایش میزان وام از قول مسوولان دولتی به گوش میرسد تا زمان تصویب و اجرای آن، فرایندش به حداقل زمان ممکن کاهش یابد زیرا در طی این مدت، در صورت افزایش قیمت تمام شده مسکن، دیگر آن تسهیلات مصوب شده مثمرثمر واقع نخواهد شد و باز باید چند سالی صبر کرد تا دوباره افزایش تسهیلات مسکن رقم بخورد.
دیدگاه ها بسته هستند.