اقتصادتهران: بیمه مرکزی به عنوان سیاست گزار و متولی اصلی صنعت بیمه کشور از بدو تاسیس تا کنون با دیدگاه حمایتی خود سعی کرده در توسعه و بسط فرهنگ بیمه نقشی اساسی و تاثیرگذار ایفا کند اما این که تاکنون آن گونه که بایسته و شایسته است در این کار موفق بوده یا نه سوالی است که باید به دقت مورد بررسی قرار گرفته و نقاط ضعف آن تجزیه و تحلیل شود.

برای پاسخ به این سوال ذکر چند نکته لازم و ضروری به نظر می‌رسد. نخست آن که اجرا و پیاده سازی برنامه‌های توسعه‌ای بر گرفته از نمونه‌های موفق در سایر کشورها تا چه حد در کشورمان موفقیت آمیز بوده است. آنچه که مشخص است این است که بسیاری از مردم در برخی موارد تفاوت‌های اساسی میان یک شرکت بیمه گر بازرگانی با بیمه‌های تامین اجتماعی را آن طور که لازم است تشخیص نداده و با تبیین نکات لازم برای آن‌ها، شناخت نسبی پیدا می‌کنند. آشنایی مردم با رشته‌های بیمه‌ای در بسیاری موارد به بیمه نامه شخص ثالث آن هم به دلیل اجبار قانونی آن خلاصه می‌شود و حتی در مورد اتومبیل، خیلی از دارندگان وسیله نقلیه موتوری آشنایی کافی با بیمه بدنه خودرو که آن هم از ضروریات است بوده و اهمیت در اختیار داشتن آن کم تر از بیمه ثالث نیست، ندارند.

شاید عقیده بسیاری از دارندگان بیمه نامه ثالث که از بیمه نامه خود طی سالیان متمادی استفاده نکردند دلیل اصلی عدم تهیه بیمه نامه بدنه باشد و یا در مورد بیمه‌نامه هایی نظیر آتش سوزی که تنها با پرداخت هزینه‌ای ناچیز برای یک سال می‌توان در موارد حادثه ساز به راحتی هزینه‌ها را جبران کرد، آشنایی مردم با آن به اندازه‌ای نباشد که نسبت به تهیه آن اقدام کنند.

اگرچه بیمه مرکزی در یکی دو سال گذشته با تمهیداتی نظیر زنگ بیمه در مدارس و یا ساخت تیزر یا سریال‌هایی مانند پلاک ۱۳ سعی در آشنایی هرچه بیش تر مردم با بیمه داشته اما به نظر می‌رسد در این مسیر موفقیت چشمگیری عایدش نشده باشد.

طبق آمارها ارزش بازار بیمه در سال ۹۹ بالغ بر ۸۲ هزار میلیارد تومان و در سال ۱۴۰۰ بالغ بر ۱۱۵ میلیارد تومان بوده است که البته رشد نشان می‌دهد اما نظر سنجی‌ها نشان می‌دهد که جای برندینگ در صنعت بیمه هنوز خالی است!

از یکسو می‌توان گفت که علاوه بر ضرورت فرهنگ سازی توسط بیمه مرکزی، شرکت‌های بیمه نیز آن طور که باید بر روی مقوله برندینگ فعالیت نکرده‌اند زیرا از نظر بسیاری از مردم تمامی شرکت‌های بیمه در یک سبد جای دارند و معرفی محصولات نوآورانه تاثیر بسیار کمی در ذهنیت آن‌ها از برند یک شرکت خاص ایجاد می‌کند.

بسیاری از بیمه گزاران به واسطه این که دوست، همکار یا یکی از اقوام آن‌ها از یک شرکت بیمه، بیمه نامه تهیه کرده بدون آن که تحقیقی درباره ضریب خسارت یا توانگری مالی آن شرکت داشته باشند نسبت به تهیه بیمه نامه اقدام می‌کنند که این مساله به نوعی به عدم فرهنگ سازی صحیح بیمه مرکزی و سپس شرکت‌های بیمه بر می‌گردد.

آن گونه که از شواهد پیداست ذهن بیمه گزار از صنعت بیمه و برندهای مختلف هنوز هم خالی است و حال آن که با معرفی یک محصول نمی‌توان مشتری را به صنعت بیمه پیوند زد.

اگرچه به نظر می‌رسد سابقه و کیفیت یک محصول اثر مستقیم و تاثیرگذاری در ذهن مخاطب برای تهیه بیمه نامه دارد اما باید گفت که هزینه‌های بیش تری باید برای توسعه و فراگیر شدن برندینگ صورت گیرد.

در یک جمله می‌توان گفت که توجه به مدیریت برند یکی از اصول حرفه‌ای کار در شرکت‌های بیمه به شمار می‌رود و مادامی که به آن به طور کامل پرداخته نشود، نمی‌توان از بیمه گزار انتظار زیادی برای شناخت انواع رشته‌های بیمه‌ای داشت.