نگران نداشتن بازار باشیم، نه خوشحال راه افتادن سوئیفت!

اقتصادتهران- مهرداد عسگری: سرانجام آنچه همگان تصور و انتظارش را داشتند اتفاق افتاد و روز ۲۷ دیماه ۱۳۹۴ نیز به یکی از به یاد ماندنی ترین روزهای تاریخ ایران تبدیل شد. در روز برداشته شدن رسمی تحریم‌های ایران که دل هر ایرانی را شاد می‌کند کمی هم می‌شود نگران آینده‌ای شد که اقتصاد ایران باید با تمام فراز و نشیب‌هایی که پیش از این داشته باید به استقبال آن برود.

بدون شک پس از به سرانجام رسیدن برجام و برداشته شدن تحریم‌های که بیش از همه بر پیکره سیستم اقتصادی و به ویژه بانک‌ها سایه افکنده بود، اکنون زمان بهره‌برداری از فرصت‌هایی است که در اختیار شبکه بزرگ بانکی کشورمان قرار گرفته است.

به عقیده بسیاری از کارشناسان نظام بانکی، با لغو تحریم‌ها، صنعت بانکداری به دلیل برقراری سوئیفت بیشترین تاثیر مثبت را به خود خواهد دید و شرایط به گونه‌ای رقم می‌خورد که بیش‌ترین اثربخشی مربوط به بانک‌هایی است که از قبل تدارک رویارویی با این رویداد را در سیاست‌های خود پیش‌بینی کرده بودند.

به بیان دیگر با رفع تحریم سوئیفت و افزایش مرادوات مالی و ارزی بانک‌های ایرانی، انتقال ارز تسهیل شده به راحتی میسر می‌شود اما این تمام ماجرا نیست!

آنچه که موجب خوشحالی بسیاری از بانکداران کشور شده برقراری مجدد سوئیفت است اما برخی شاید ندانند که در دوره تحریم نیز، بانک‌هایی که سوئیفت آن‌ها برقرار بود مشغول انجام مراودات بانکی بودند و تنها چند موسسه یا بانک تازه تاسیس از این امر بی‌بهره مانده بودند اما برقراری سوئیفت در شرایطی که بازار بانکی کشور با مشتری خارجی تعامل و مراوده‌ای مطلوب و اثرگذار نداشته باشد بدون شک فایده‌ای برای آن‌ها به همراه نخواهد داشت.

به بیان دیگر آنچه بیش‌ از هر چیز مسوولان نظام بانکی را امیدوار کرده پیدا کردن مشتریان بانکی جدید و نیز برداشته شدن فضای مسمومی است که تا پیش از فرجام برجام بر سیستم اقتصادی کشور به ویژه نظام بانکی چیره شده بود و در واقع برقراری سوئیفت بدون در نظر گرفتن این مهم که مراودات خارجی باید افزایش سازنده و موثری ایجاد کند، شاید فایده آنچنان مهمی برای مسوولان نظام بانکی نداشته باشد.

البته که برقراری سوئیفت برای بانک‌هایی که از این موهبت بی‌نصیب بوند نوعی غنیمت به شمار می‌رود اما مدیران آن ها بیش از هر چیز باید در جستجوی به وجود آوردن فضای تعاملی جدید با مشتریان خارجی خود از طریق ارائه دستاوردهای نظام بانکی کشورمان باشند که در در ۳ دهه گذشته با مشکلات بسیار زیادی در زمینه نقل و انتقال پول و نیز عدم در اختیار داشتن زیرساخت‌های ارتباطی مواجه بوده است.

بنابراین به نظر می‌رسد بیش از آن که مدیران بانکی خوشحالی خود را از برقراری مجدد سوئیفت ابراز دارند باید در پشت پرده نگران شرکای خارجی باشند که تعامل با آن‌ها توسط سیستم بانکی که در بسیاری موارد مشتریان داخلی خود را نمی‌تواند راضی نگهدارد بسیار مشکل‌ ساز خواهد بود.