نکاتی درباره محصولات پروبیوتیک‌

این روزها پروبیوتیک‌ها یا همان «باکتری‌های خوب» بیش از آن که در ماست موجود باشند در خوردنی‌ها و مواد مختلف دیگر نظیر خمیر دندان، شکلات، آب میوه و غلات نیز یافت می‌شوند.

دکتر «پاتریشیا هیبرد» از بیمارستان کودکان بوستون که پروبیوتیک‌ها را در کودکان و بزرگسالان بررسی می‌کند، گفت: یکی از عجیب‌ترین مواد حاوی پروبیوتیک‌ها، نی‌های نوشیدنی هستند هرچند تصور اینکه چگونه یک نی می‌تواند پروبیوتیک‌ها را به شیوه‌ای هدفمند منتقل کند،‌ اندکی دشوار است.

لایوساینس در گزارشی دراین‌باره منتشر کرد: این پزشک متخصص با گنجاندن پروبیوتیک‌ها در نان موافق نیست زیرا معتقد است که برشته کردن آن می‌تواند موجب از بین رفتن ارگانیسم‌های زنده شود. در عین حال افزودن پروبیوتیک‌ها در غذاهایی که به طور طبیعی دارای باکتری‌های مفید نیستند ممکن نیست این محصولات را سالمتر سازد.

پزشکان به افراد توصیه می‌کنند که پیش از خرید مواد خوراکی حاوی پروبیوتیک‌ها یا مصرف آنها به عنوان مکمل، نکات زیر را رعایت کنند:

1- مصرف پروبیوتیک‌ها مانند داروها نیاز به کنترل ندارد. پروبیوتیک‌های موجود در مکمل‌ها به طور کلی ایمن و بی‌خطر هستند و امکان مصرف آنها همچون داروها، نیاز به آزمایش و بررسی ندارد.

2- عوارض جانبی پروبیوتیک‌ها در صورت بروز بسیار خفیف است. به گفته دکتر هیبرد مصرف مکمل‌های پروبیوتیک در روزهای نخست موجب نفخ معده می‌شود اما این علائم معمولا خفیف هستند و پس از گذشت چند روز از بین می‌روند.

3- تمام مواد خوراکی، حاوی مقادیر مشابهی از پروبیوتیک‌ها نیستند. محصولات لبنی معمولا دارای بیشترین میزان پروبیوتیک‌ها هستند و میزان این باکتری‌های زنده در این مواد خوراکی کاملا خوب است اما مقدار این باکتری‌ها در سایر مواد و خوردنی‌ها متفاوت است. اگرچه غالب پروبیوتیک‌های موجود در مواد خوراکی برای اکثریت مصرف‌کنندگان بی‌ضرر هستند اما موضوع اصلی این است که اساسا این ارگانیسم در مواد غذایی وجود داشته باشد.

4- پروبیوتیک‌ها ممکن است برای همه‌کس بی‌خطر نباشند. با وجود بی‌ضرر بودن این باکتری‌ها اما افراد خاصی باید از مصرف مواد خوراکی یا مکمل‌های حاوی پروبیوتیک خودداری کنند. این افراد شامل گروه‌هایی می‌شوند که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. همچنین این خطر در افرادی که تحت عمل جراحی پیوند اعضا قرار می‌گیرند، افزایش می‌یابد.