نقطه شروع و پایان روابط عمومی به خبرنگار ختم می‌شود

از مدتی پیش که صحبت از روز روابط عمومی بود، در فکر طرح یا مطلبی بودیم در مورد این روز. اما آنچنان روابط عمومی گسترده است که به آسانی در قالب یک طرح گنجانده نمی‌شود.

اصولا روابط عمومی یا اگر بخواهیم در حوزه فعالیت ما بهتر و دقیق‌تر بگوییم، روابط با رسانه‌ها، داستان طول و درازی دارد. پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد. از نگاهداشتن ارتباط خوب با برند یا مشتری گرفته تا ارتباط قوی، حرفه‌ای، با احترام و در خور یک خبرنگار. در مورد هر کدام از این قسمت‌ها، حرف‌های بسیاری وجود دارد. اما به طور کلی، پایه و مهمترین اصل در روابط عمومی را می‌شود گفت خبرنگار، وبلاگ‌نویس یا هر کسی که به هر نحوی می‌تواند با دنیای بیرون، به طور نامحدود، بر پایه اعتبار و تجربیاتش، ارتباط بر قرار کند. در اصل، نقطه شروع و پایان روابط عمومی به خبرنگار ختم می‌شود که می‌توانند با قلم و گفتارشان روی عموم مردم تاثیر بگذارند.

شرکت‌های روابط عمومی، مثل PGt را می‌توان به عنوان یک پل فرض کرد. پلی بین یک شخص، گروه یا برند با خبرنگاران و رسانه‌ها و از طریق آنها با عموم مردم. حال این پل می تواند با استراتژی‌ها و برنامه‌ریزی‌ها، پلی مستحکم باشد که براساس درک، احترام و منافع متقابل ایجاد شده یا می‌تواند بدون برنامه، استراتژی یا ایده، پلی ضعیف و باریک باشد و یا حتی می‌تواند اصلا پلی وجود نداشته باشد.

احترام و درک متقابل، مهمترین عنصر در استحکام این روابط است. به طور حتم، وزنه این احترام، به سمت خبرنگار سنگینی بیشتری می‌کند. قلم در دست خبرنگار است. قلمی که جوهر آن، تجربیات سالیان دراز است، اعتبار است، آگاهی است، صداقت، حقیقت و مسئولیت است. قلمی که می‌تواند با بیان حقایق، محبوبیت ایجاد کند یا برای طرف مقابل بحران‌ساز باشد. بحرانی که به راحتی برگشت پذیر نیست. این بحران‌ها، دغدغه همیشگی برندهاست. این دغدغه‌ها، مهمترین عامل احترام و درک بیشتر خبرنگار است از طرف برند.

بزرگترین دغدغه ما نیز، نگهداری از این پل است. نگهداری از پلی که ماه‌ها و حتی سال‌ها طول می‌کشد ساخته شود و از طرفی می‌تواند در عرض چند ساعت و یا حتی چند دقیقه فرو بریزد.

برای ما، روز روابط عمومی، روزی است برای به یاد آوردن نقش خبرنگار، نقش قلم، نقش آگاهی‌رسانی.

روز روابط عمومی مبارک

شرکت روابط عمومی پی جی تی (PGt Public Relations)