زیست پذیری شهر تهران تا چه میزان محقق شده است؟

اقتصادتهران: کیفیت زندگی که توسط شهروندان یک شهر تجربه می‌شود با توانایی آن‌ها برای دسترسی به زیرساخت‌ها گره خورده است و این یعنی زیست پذیری.

به گزارش اقتصادتهران، طی چند سال اخیر شعار «زیست پذیری تهران» توسط مدیریت شهری مطرح شده  و شهروندان با نصب بیلبوردها و تبلیغات و نیز سخنرانی مسئولان با این مفهوم تنها در بستر واژه ها آشنا شدند. این که این عبارت به چه معناست و تا چه میزان عملیاتی شده متاسفانه در هاله‌ای از ابهام مانده؛ چرا که  شهروندان تنها نامش را شنیده و عملیاتی شدنش را آنچنان که باید شاهد نبوده‌اند.

عبارت زیست پذیر بودن در فرهنگ آکسفورد به معنای «دارای ارزش زندگی» ذکر شده است و البته در بیشتر تعاریف موجود معنای زیست پذیری معادل کیفیت زندگی در نظر گرفته شده است: کیفیت زندگی که توسط شهروندان یک شهر تجربه می شود با توانایی آن‌ها برای دسترسی به زیرساخت‌ها (حمل و نقل، ارتباطات، آب و فاضلاب، غذا، هوای پاک، مسکن ارزان قیمت، اشتغال موثر و فضای سبز و پارک‌ها) گره خورده است؛ از طرفی میزان زیست پذیری یک شهر با نحوه و میزان مشارکت ساکنان آن شهر در تصمیم گیری برای برآوردن نیازهای خود تعیین می‌شود، در چنین زمینه ای پایداری عبارت از توانایی تقویت کیفیت زندگی است که می توان برای آن ارزش قائل شد.

طبق تعاریف اصولی این مفهوم، متاسفانه باید ابراز کرد که طی سال‌های اخیر برنامه اصولی و صحیحی جهت زیست پذیر کردن شهر تهران وجود نداشته و تنها با اقداماتی تلاش شده تا به شهروندان القا شود که مدیریت شهری در پی زیست پذیر کردن تهران است و این در حالیست که شهر زیست پذیر به عنوان اتصال بین گذشته و آینده مطرح است: شهر زیست پذیر شهری است که از نشان های تاریخی محوطه‌ها، ساختمان‌ها، ساختارها محافظت می‌کند، همچنین شهری است که علیه هرگونه هدر دادن منابع طبیعی و آنچه که باید به صورت دست نخورده برای آیندگان نگهداری شود، مبارزه می‌کند. بنابراین شهر زیست پذیر یک «شهر پایدار» نیز هست‌.

زیست پذیری به یک سیستم شهری که در آن به سلامت اجتماعی، کالبدی و روانی همه ساکنان خود توجه شده است، مربوط می شود.  به طور مثال علی رغم تلاش‌هایی که صورت گرفته آیا ما در همه مناطق شهر تهران شاهد این هستیم که عبور و مرور شهروندان توان خواه با مشکل روبرو نباشد؟ خیر. هنوز بسیاری از پیاده‌رو های ما برای توانخواهانی که با ویلچر تردد دارند مناسب نیست. این تنها یک نمونه است. فقط کافیست به مناطق جنوبی شهر سری بزنیم آنجاست که متوجه می‌شویم علی رغم تلاش هایی که شده اما چون چارچوب اصولی و صحیحی برای زیست پذیری همه مناطق تهران وجود ندارد و شهروندان آن مناطق در مضیقه هستند.  بنابراین یکی از اصلی ترین اولویت‌های مدیریت شهری آینده قدم نهادن اصولی در راستای زیست پذیر کردن همه مناطق تهران است امید که با حضور متخصصان مدیریت شهری این امر محقق شود.

احمد صادقی؛ رىيس كميته مديريت شهری و شوراهای مجمع تشخيص مصلحت نظام