اقتصادتهران: امروز مصادف با زاد روز حکیمی بزرگ و شاعری ستبر است که ما او را پدر زبان فارسی می دانیم. خالق اثری فاخر و سترگ به نام شاهنامه که به قول سعدی هر باب از این کتاب نگارین که برکنی / همچون بهشت گویی از آن باب خوش تر است.
به گزارش اقتصادتهران، فردوسی در میان زبان شناسان و ادبا و حکما جایگاه یک تهمتن را دارد. این فخر ایران است که چنین شاعری بزرگ و اثری عظیم دارد که سنت های تاریخی یک ملت را به بلندای تاریخ به تحریر و تقریر کشیده است.
فردوسی پیامبر شعر فارسی است که شاهنامهاش هزارهای از فرهنگ و هنر ایران است او توانست برای مقابله یا سیطره ستمگرانه و برتری طلبی غیر ایرانیها مفاخر و سنتهای قومی و تمدنی حس دفاع از ملت و ملک را، حس غرور و افتخار ملی را زنده کند.
سلحشوری را ارج نهد و دلاوری و وطن دوستی را چنان سیادتی ببخشد که از پس قرنها هنوز که هنوز است تهمتن ادبیات فارسی بر جان و دل ایران و ایرانی تکیه زده است.
حکیم ابوالقاسم فردوسی تنها یک شاعر نیست و فقط یک حماسه سرای ملی هم نیست. اوبه مدد ظرفیتهای بی بدیل زبان فارسی یک ملت را دوباره ساخت و خرد را پاس داشت و هویت بخشید.
اندیشه فردوسی در متن و بطن شاهنامه معارضه مدام نیکی و بدی است که او را به گنجینه خرد و دانایی تبدیل کرده است و آینه تمام نمای انسانیت، اخلاق و فضیلت را به تصویر کشیده است که امروز میراثی بزرگ و گرانسنگ برای ما فارسی زبانان محسوب میشود.