دریاچه سدها، استخر شنا نیست

اقتصادتهران: هر هفته برای شنا به دریاچه سد لار می رفت و تمرین شیرجه می کرد؛ هفته قبل غافل از اینکه رسوباتی در سد جابجا شده است، در همان نقطه شیرجه زد، سرش به تخته سنگی خورد و جانش را از دست داد»؛ این داستانِ غم انگیز آخرین شناگر یکی از دریاچه سدهاست.

به گزارش ایرنا، در ۲ هفته ای که از شهریورماه می گذرد، سه نفر جان خود را در دریاچه سدهای تهران از دست داده اند؛ این آمار ناگوار به همین شدت در کل کشور قابل تعمیم است و می توان خسارات جانی ناشی از شنا در کانال ها، بندهای انحرافی و دیگر سازه های آبی را نیز به این سیاهه اضافه کرد.

شاید برخی تصور می کنند غریق ها از فن شنا بی بهره اند و به همین دلیل جان خود را از دست می دهند، اما مساله اینجاست که بیشتر کسانی که در دریاچه سدها غرق می شوند، شناگرند؛ مشکل آنها ندانستن فنون شنا نیست، مشکل این است که تصور می کنند دریاچه سدها، مانند استخر شناست.

در ارتباط با عواملی که دریاچه سدها را با استخرها متمایز می کند، با « بهروز صفا » مدیر پدافند غیرعامل شرکت آب منطقه ای تهران گفت و گو کردیم؛ او ۶ عامل را مهمترین تفاوت های خطرآفرین دریاچه سدها عنوان کرد و به تشریح آنها پرداخت.

وی ناپایداری بستر دریاچه سدها را نخستین عامل خطرآفرین این سازه های آبی عنوان کرد و گفت: شناگران تصور می کنند عمق، شیب و شرایط بسترِ نقاط مختلف دریاچه همیشه ثابت است؛ در حالی که جریان آب، شرایطی بسیار ناپایدار برای بستر سدها ایجاد می کند؛ امروز در بستر یک نقطه هیچ نوع رسوبی وجود ندارد اما ممکن است فردا جریان آب یک سنگ بزرگ را به آن منطقه هدایت کند.

صفا ادامه داد: علت فوت غریقی که ۲هفته پیش در سد لار جان خود را از دست داد، برخورد سر وی با یک جسم سخت مانند سنگ یا صخره بود.