ثبات شغلی با امنیت سرمایه‌گذاری گره خورده است

اقتصادتهران: معاون امور روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: ثبات و امنیت شغلی به ویژه برای کارگران بدون امنیت سرمایه‌گذاری در کشور محقق نمی‌شود.

به گزارش ایرنا، احمد مشیریان چهارشنبه شب در نشست هم‌اندیشی تشکل‌های کارگری و کارفرمایی استان سمنان در سالن اجتماعات اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی این استان، افزود: ثبات شغلی از اصلی‌ترین دغدغه های قشر کارگران کشور است، ولی باید بدانیم ثبات شغلی به امنیت سرمایه‌گذاری گره خورده است.

مشیریان، درباره وضعیت قرادادهای کارگری در کشور با توجه به مساله امنیت شغلی، گفت: در ابتدای انقلاب ۸۵ درصد قراردادهای کارگران دایمی بود و در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد قراردادها موقت است.

وی ادامه داد: درباره موقت یا دایمی بودن قراردادها باید گفت شرایط ابتدای انقلاب و شرایط کنونی هیچکدام مطلوب نیست، زیرا در هر دو صورت مشکل از بین رفتن شغل، کاهش بهره‌وری و فقدان امکان انتخاب از سوی کارفرمایان و کارگران وجود دارد.

وی تاکید کرد: امنیت شغلی و امنیت سرمایه گذاری مساله جدا از هم نیست و شرایط مطلوب دایمی یا موقت بودن قرادادها، اشتراک این میزان در حد ۲۵ درصد است.

وی با اشاره به اینکه رویکرد دولت تدبیر و امید تقویت ارتباط انجمن ها و تشکل های کارگری و کارفرمایی به عنوان بخش خصوصی با وزارتخانه های اقتصادی است، تصریح کرد: از دیدگاه دکتر ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، تشکل های شایستگی این را دارند که در تصمیم‌گیری‌ها در کنار بخش دولتی مشارکت کنند.

معاون امور روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با تاکید بر اینکه قانون کار از سویی مانند قانون اساسی قانون مادر است و از سویی وحی منزل نیست و برای اصلاح آن باید تعمق وجود داشته باشد، افزود: در اصلاح قانون کار باید به مرور زمان به شکلی پیش رفت که توافق بین سه گروه دولت، کارگر و کارفرما محقق شود زیرا بدون توافق این سه ضلع، اهداف اصلاح قانون کار محقق نمی شود.

مشیریان تاکید کرد: فعالیت اقتصادی و رشد تولید در کشور به سه ضلع کارفرما، کارگر و سرمایه وابسته است و این سه بخش اگر به هم متصل نباشند و ارتباط حسنه ای نداشته باشند، تولید و فعالیت اقتصادی شکل نمی گیرد و پایدار نمی ماند.

وی، افزایش بهره وری در کشور را مشروط به ارتباط مطلوب کارگران و کارفرمایان دانست و بیان کرد: در دنیای کنونی و در کشورهای پیشرفته، تشکل های کارگری و کارفرمایی به صورت مشترک تصمیم می گیرند و دولت ها فقط نظارت دارند و در ایران نیز باید به این سمت حرکت کنیم.