true
اقتصادتهران: مهدی محسنیانراد، استاد تمام ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع)، سردبیر روزنامه هفت صبح و مدیر مسئول روزنامه صبحنو، هر سه یک واکنش مشترک به توقف چاپ نسخه کاغذی روزنامهها دارند و معتقدند ادامهدار شدن این اتفاق، حیات روزنامهها را از بین میبرد.
به گزارش اقتصادتهران، در پی شیوع بیماری کرونا، اجرای طرح «فاصلهگذاری اجتماعی» از روز ششم فروردین آغاز شد. بعد از آن بود که یازدهم فروردین «کمیته اطلاعرسانی و مدیریت جو روانی» ستاد مقابله با کرونا در ایران، ممنوعیت چاپ کاغذی روزنامهها در ایران را تا پایان طرح فاصلهگذاری اجتماعی اعلام کرد. چرااکه انتشار مطبوعات و نشریات کاغذی نیازمند فعالیت مجموعهای از افراد از جمله خبرنگاران و فعالان صنعت چاپ و توزیع است. عباس عبدی، رئیس انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران، در واکنش به تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا آن را «ضربه به نهاد مطبوعات» خواند.
کامبیز نوروزی، حقوقدان و نایب رئیس انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران با اشاره به اطلاعیه ستاد ملی کرونا مبنی بر عدم انتشار کاغذی روزنامهها مدعی شد: تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا برای توقف انتشار کاغذی روزنامهها یک تصمیم کاملاً غیرقانونی است و نهتنها ستاد ملی مبارزه با کرونا، بلکه هیچ مرجع دیگری اجازه ندارد مانع انتشار کلی مطبوعات شود. مطابق با قانون مطبوعات حتی شورای امنیت کشور هم اجازه ندارد به این گستردگی مانع از انتشار کاغذی روزنامهها شود، بلکه فقط شورای عالی امنیت ملی میتواند در موارد خاص و برای اخبار خاصی محدودیت خبری برای مطبوعات ایجاد کند.
این در حالی است که وضعیت خاص کرونایی، شرایط ویژهای را به همه کسب و کارها تحمیل کرده است.
چاپ روزنامه در دیگر کشورها با وجود بیماری کرونا
چاپ کاغذی روزنامهها در ایران در شرایطی تا پایان طرح فاصلهگذاری اجتماعی محدود شده که در بسیاری از کشورها که این ویروس شیوع پیدا کرده است، مانند کشورهای اروپایی از قبیل ایتالیا، انگلیس، فرانسه و… رسانههای چاپی تعطیل نشده و با استفاده از دستورالعملهای بهداشتی و فنی اجازه دادهاند رسانهها نقش پل ارتباطی را بهطور مؤثر ایفا کنند. این نکتهای است که علیرضا بختیاری، الیاس حضرتی، محمدعلی وکیلی، مصطفی کواکبیان، منصور مظفری، نعمتاله شهبازی و محمدرضا سعدی، مدیران مسئول روزنامه های دنیای اقتصاد، اعتماد، ابتکار، مردمسالاری، آفتاب یزد، گل و جهان صنعت در نامهای به رئیسجمهور با اشاره به آن و نکات دیگر، خواستار اتخاذ راهحلی برای انتشار روزنامههای سراسری شدند.
آنها در قسمتی از این نامه اعلام کردند: «فراموش نکنیم که بار اصلی روشنگری و اصلاح و شفافیت همواره بر دوش مطبوعات بوده و در مواقع بحرانی این روزنامهنگاران بودهاند که اطلاعرسانی کرده و علیرغم مشکلات و محدودیتها، انجام وظیفه کردهاند. در این روزهای حساس حضور روزنامهها میتواند دولت و مردم را برای عبور هرچه سریعتر و البته کمهزینهتر از کرونا یاری کند.
لذا با توجه موارد مطروحه از حضرتعالی استدعا داریم در این شرایط حساس که حضور پررنگ رسانهها میتواند نقش مؤثر، آگاهیبخش و کمک کننده داشته باشد، دستور فرمایید ستاد مقابله با کرونا اجازه چاپ روزنامهها را بهصورت کاغذی (با اتخاذ تدابیر بهداشتی و فنی) صادر کند تا جامعه رسانهای کشور بتواند در این مقطع مهم نقش سازنده و تاریخی خود را برای عبور از بحران با همراهسازی عموم مردم ایفا کند.»
دلم برای همه روزنامهنگاران ایران میسوزد
چاپ کاغذی روزنامهها در شرایطی ممنوع شده است که انتشار گسترده اخبار جعلی در فضای مجازی موجب افزایش نگرانی مردم و سختی مدیریت شرایط ویژه میشود. مهدی محسنیانراد، استاد تمام دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) درباره علت تصمیمگیری متفاوت درباره چاپ کاغذی روزنامه در ایران و دیگر کشورها به خبرنگار ایرناپلاس گفت: دلم برای همه روزنامهنگاران ایران میسوزد؛ نه برای اینکه امروز اجازه انتشار کاغذی روزنامه را ندارند، بلکه برای این که در طی چند دهه گذشته، روزنامهنگاران و روزنامههایشان هیچگاه سر جای خودشان نبودند. بسیاری از روزنامهها وابسته به جناحهای سیاسی هستند، اما شکل و شمایل روزنامه بیطرف را به خود میگیرند و در نتیجه اکثر روزنامهنگاران خو گرفتهاند که در تصمیمات، تابع حکومت باشند، در حالی که این دوران، سالهاست که در جهان سپری شده است.
او که بیش از ۴۰ سال سابقه تدریس و فعالیت در حوزه علوم ارتباطات و رسانه دارد، درباره تفاوت عملکرد رسانه در ایران و کشورهای پیشرفته توضیح داد: اگر میبینید در کشورهای دیگر به این صورت نیست که روند چاپ روزنامه با بخشنامه تغییر کند، به دلیل وجود متعادل عرضه و تقاضا در دیگر کشورهاست. زمانی که دانشجوی رادیو و تلویزیون بودم سپهر ارتباط رسانهای من در تهران مرکب از دو کانال تلویزیونی و تعدادی روزنامه بود که کاملاً باید در راستای اهداف حکومت عمل و بخشی از انرژی خود را برای پروپاگاندای حکومت خرج میکردند. اگر میخواستم روزنامهای خارج از آن محدوده بخوانم، باید به کیوسک روزنامهفروشی میدان فردوسی میرفتم و روزنامه یا مجله خارجی میخریدم که قیمت آن به دلیل نرخ دلار زیاد نبود؛ اما آن روزنامهها و آن کیوسک روزنامهفروشی جایگاهی در سپهر ارتباط رسانهای ایران نداشت. سپهر رسانهای امروز چیزی عجیب و غریب شده است.
true
true
https://tehraneconomy.ir/?p=183653
false
true