اقتصادتهران: خبر این بود؛ با در مدار تولید قرار گرفتن ۶ حلقه چاه جدید، تولید نفت از میدان مشترک یاران جنوبی افزایش یافت.
بنابر اهمیت این موضوع در ابتدا لازم به یادآوری است که توسعه میدان مشترک یاران که در ۱۳۰ کیلومتری جنوب غربی اهواز و غرب میدان آزادگان جنوبی قرار دارد و با میدان مجنون عراق مشترک است، در دو بخش جنوبی و شمالی دنبال شده است؛ توسعه یاران شمالی، نخستین پروژه صد درصد بیع متقابل ایرانی به حساب میآید که از سوی شرکت نفت و گاز پرشیا با هدف تولید روزانه ۳۰ هزار بشکه نفت اجرایی شد و در آبانماه سال ۱۳۹۵ به بهرهبرداری رسمی رسید و حدود یک سال بعد، برداشت نفت از بخش جنوبی میدان یاران نیز که توسعه آن در دستور کار شرکت مهندسی و توسعه نفت قرار داشت، آغاز شد.
در همین راستا قرارداد طرح توسعه میدان نفتی یاران در قالب الگوی جدید قراردادهای نفتی، بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت توسعه صنعت نفت و گاز پرشیا، با حضور بیژن زنگنه وزیر نفت و مسعود کرباسیان مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران امضا شد.
در واقع توافقنامهای بهمنظور مطالعه میدان یاران مهرماه سال ۱۳۹۵ میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت نفت و گاز پرشیا امضا شده بود که این توافقنامه، در نهایت به امضای قرارداد نهایی منتهی شد.
از آنجا که توسعه میادین مشترک در غرب کارون و به تبع آن توسعه در آزادگان و یادآوران در دستور کار قرار گرفته است که خبرهای خوبی در آیندهای نزدیک به گوش خواهد رسید.
این در حالی است که در ۳۳ پروژه نگهداشت تولید و ازدیاد برداشت، چند مورد مربوط به میادین مشترک تعریف شده است که یک مورد نفتشهر است که کار اجرایی آن دنبال میشود. مورد دیگر در میادین فروزان و رشادت است که در هفتههای آینده عملیاتی خواهد شد.
در همین رابطه کرباسیان گفته که در حال حاضر سه قرارداد آی پی سی در میادین مشترک در دستور کار بوده که منتظر تایید سازمان برنامه و بودجه است که شامل میادین چنگوله، سهراب و لایه های نفتی پارسجنوبی میشود.
آنچه از شواهد و قراین پیداست این که توسعه میادین مشترک یکی از اهداف استراتژیک و بلند مدت در صنعت نفت و گاز کشور است که مورد توجه و هدف مدیران نفتی کشور قرار گرفته است.
توجه به این مقوله مهم آن هم در شرایط تحریم، میتواند نقطه اتکایی مطلوبی برای این صنعت به شمار رود و همچنین با اتکا به این امر، بسیاری از نگرانیها و دغدغه مدیران صنعت نفت کشور از بین خواهد رفت.
لازم به ذکر است این قرارداد که با هدف بهرهمندی حداکثری از توان و ظرفیت شرکتهای اکتشاف و تولید ایرانی به امضا رسید، دستیابی به تولید تجمعی اضافی حدود ۳۹.۵ میلیون بشکه را طی ۱۰ سال هدفگذاری کرده و هزینههای سرمایهای مستقیم آن معادل ۲۲۷ میلیون دلار و هزینههای بهرهبرداری از تأسیسات در طول مدت قرارداد (شامل تولید خط پایه و اضافی) معادل ۲۳۶ میلیون دلار برآورد شده است. پیمانکار مؤظف است تمام منابع مالی لازم برای اجرای طرح را تأمین کند.
ضرورت توسعه میادین نفتی به گونهای است که در حالی که توسعه بخش بالادستی نفت و گاز از سوی شرکت های خارجی با مشکل مواجه شده است، دولت در بودجه سال آینده مکلف شده تا تمامی قرادادهای توسعه میادین نفتی و گازی را در چهارچوب شرایط عمومی به متقاضیان واگذار کند.