امروز، در آستانه 25 آبان “روز جهانی یادمان قربانیان سوانح رانندگی” برای چندمین بار از فاجعهای که هممیهنان هر روز و هر ساعت با آن مواجه میباشند سخن گفته و فریادی بیصدا سر میدهیم، مصیبت و بلایی تلخ و شوم که گاه، جانِ شیرین انسانهای شریف این دیار را که هزاران آمال و آرزو و امیدی به ادامه حیات در سر داشته و گرمای کانون خانوادهای را بر عهده دارند، می ستاند و عمر کوتاه میگرداند و ناخواسته باید همنوعان خود را ترک نموده و زندگی بر روی کره خاکی آنان پایان غمانگیزی رقم میخورد، و گاه تن تنومند و توانمند آنان را مجروح شده و زخم بر وجودشان مینشاند و چه بسا در این میان نیز به جبر از موهبت سلامتی جسم و جان محروم و تا پایان عمر معلول، از کار افتاده و خانهنشین گشته و احساس سنگینی وجودشان بر جامعه را داشته باشند.
به گزارش اقتصادتهران در این بیانیه آمده است؛ امروز را باید همواره به خاطر داشته و با یاد تمام قربانیان حوادث رانندگی زنگ خطر را بیشتر بصدا درآورده و هشدار دهیم؛ هشدارِ اینکه انسانهایی که سرمایههای اصلی جامعه محسوب میشوند بیصدا و بیخبر از میان میروند، همبستگی و کانون خانه و کاشانه آنان از هم فرو میریزد، حُزن، اندوه و تالم در جامعه فزونی مییابد در میان اینان و آمار آسیبدیدگان ناشی از پدیده تاسفبار حوادث ترافیکی کودکان، نو نهالان دانشآموز، جوانان دانشجو، سربازان در حال انجام خدمت نظام وظیفه، پزشکان، کارگران، زنان و مردان، پدران و مادران و … همه و همه امیدهای امروز و فردای کشورمان از طبقات مختلف اجتماعی هستند که رفتند و میروند و داغ هجرانشان بر دلها مینشیند و گویا کسان دیگری هم در صف انتظار هستند و شانس زنده ماندن را در ورطه امتحان قرار دادهاند و گوی اینکه عزم و ارادهای نیست تا بساط این صف را برهم زند تا، کسی به انتظار نباشد.
دراین مجال میگوییم و مینویسیم: جناب آقای رئیس جمهور محترم جنابعالی نخست بعنوان مسئول قوه مجریه همچنین رئیس شورای عالی هماهنگی حمل و نقل و ایمنی کشور و دیگر اینکه با تاسف بسیار که سالهاست در غم و فراغ از دست دادن همسر و فرزند خود در این چنین حوادثی بسر میبرید به یقین با تألم خاطر هزاران خانواده دیگر داغدار و وضعیت حاضر در حوادث ترافیکی با اشراف کامل آشنا هستید؛ در سایه نظام جمهوری اسلامی بنا بود سفر برای سیاحت، زیارت و دیدار با اقوام با شادی و نشاط و امید به ادامهی حیات در سبد کالای هموطنان قرار گیرد، نه حادثه! و از دست دادن سرمایههای انسانی – اجتماعی غالباً با سنین بین 20 تا 40 سال و مولد کار، تولید و اکثراً سرپرست خانواده! که هرگز قابل جبران نبوده و نمیباشد! قرار این بود چرخه اقتصاد به واسطه ایمنی حمل و نقل سرعت بیابد! نه از دست رفتن 9 – 8 درصد از درآمدهای ناخالص ملی و مانع مهمی در رشد و توسعهی اقتصادی – اجتماعی کشور! امید بود کانون گرم خانوادهها در سَفرها گرمتر شود، نه با گرمای خون جانها که در میانِ بدنه خُرد شده خودرو و جاری شده در کف راهها! انتظار این بود که هزینه قابل توجه صرف شده بر آسیبدیدگان در حوادث رانندگی، به توسعه و گسترش سلامت جامعه اختصاص یابد!
جناب آقای رئیس جمهور ارجمند حوادث ترافیکی از دیر باز، و امروز بیشتر از هر زمان دیگر در کشورمان به یک بحران جدی تبدیل گردیده و آسیبهای گسترده و جبرانناپذیری در ابعاد انسانی، عاطفی، اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی از خود بجا گذشته است و باید از آن به عنوان “جنگ خاموش” نام برد، جان باختن 10 هزار و 414 نفر از هموطنان و مصدوم و مجروح شدن 202 هزار و 145 نفر از سرمایههای انسانی و اجتماعی جامعه تنها در 6 ماهه سال جاری با افزایش به ترتیب 3/3 و 2/1 درصدی نسبت به سال گذشته را چگونه باید پذیرفت و باور نمود! در حالیکه قرار کاهش سالانه 10 درصد کشتهشدگان در سوانح ترافیکی در “دهه اقدام ایمنی راهها” (1409-1400) همچنین برنامه هفتم توسعه (1407-1403) برای دستگاههای ذیربط تکلیف قانونی شده بود، آیا در این میان از نهادها و سازمانهای مسئول بازخواست شد؟ آیا کسی تاکنون پاسخگو بود؟ بدین سبب انتظار دارد، درخواست و تقاضا مینماید روز جهانی یادمان قربانیان سوانح رانندگی سال جاری را نقطه عطفی برشمرده به یاد همهی از دسترفتگان و مسئولیت حفظ جان هموطنان در سفرها، با طرحی نو، برنامهای دیگر، اقدامی مؤثر و اتخاذ تدابیر و تصمیاتی فوری و فراگیر ضمن مسئولیتپذیری و با عَزم و اراده ملی در اندیشه حال و آینده ایران زمین و مردم عزیز باشید و باشیم.
ما به عنوان یک سازمان مردمنهاد، بر این باوریم که پیشگیری از سوانح رانندگی دستیافتنی است؛ جدیت، گسترش، توسعه نظارت بر سفرها و شبکه حمل و نقل، استفاده از فناوریهای هوشمند نظارتی و قاطعیت در اِعمال قوانین و مقررات، توجه لازم به زیرساختها، بهبود وضعیت راهها و تمرکز بر ایمنی حمل و نقل، ارتقای کیفیت و ایمنی خودروهای تولیدی بر اساس استانداردهای روز دنیا، ارتقای وضعیت امداد و تقویت امکانات و تجهیزات نجات، ترویج فرهنگ ترافیک و مسئولیت اجتماعی، استفاده فراگیر از توان و ظرفیت سَمنها، بخش خصوصی و سرمایهگذاران، رسانهها و مشارکت مردمی بطوری که هر مسئول امر، هر شهروند، هر راننده و هر خانواده نقشی در ایمنی سفرها داشته باشند.
به امید روزهای بدون حادثه در سفرها و حمل و نقل
دیدگاه ها بسته هستند.