ضرورت فرهنگ سازی بیش تر برای از میان بردن چالش های صنعت بیمه

اقتصادتهران: ۱۳ آذرماه سالروز بیمه است. روزی که امسال به دلیل حاکم بودن شرایط کرونا در کشور، مراسم بزرگداشت و برگزاری همایش سنتی آن با تمامی سال های گذشته تفاوت داشته و اینطور می توان گفت که برگزار نشدن مراسم روز بیمه تفاوت ماهوی آن با سالیان گذشته است.

صنعت بیمه در سال های اخیر با چندین مقوله چالش برانگیز دست به گریبان بود که یکی از مهم ترین آن مالیات بر ارزش افزوده محسوب می شود. افزایش میزان پرداخت خسارات به تبع بالا رفتن آمار تصادفات و سوانح رانندگی، بحث دیه که هر سال، محل مناقشه است و نیز زیانده بودن بخش درمان و ثالث نیز همواره از مهم ترین دغدغه های این صنعت بوده است. از سوی دیگر پرداخت خسارات توسط شرکت های بیمه و نیز نارضایتی طیفی از زیاندیدگان نیز مزید بر علت است که هجمه های زیادی به این صنعت وارد شود. در کنار این عوامل، بحث حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله که در دو سال اخیر، شرکت های بیمه مجبور به پرداخت خسارات سنگینی از این محل شدند همگی مواردی است که اگر پای درددل مدیران یا سهامداران شرکت ها بنشینیم کلی سخن برای بیان مظلومیت این صنعت دارند. این در حالی است که پایین بودن ضریب نفوذ بیمه در کشور و عدم اقبال گسترده مردم به جز طیف کمی از بیمه نامه عمر و سرمایه گذاری، چالش های این صنعت را با وجود ظرفیت های زیادی که دارد دوچندان کرده است.

این موارد در حالی است که هنوز تکلیف راننده محور بودن بیمه نامه ثالث به سرانجام نرسیده که در کنار آن، اگر کم آگاهی و ناآشنایی مردم با قوانین حوادث ترافیکی را نیز به آن بیفزاییم، می توان فهمید که بسیاری از قوانین این صنعت برای مردم تا کنون ناشناخته باقی مانده است.

حال سوال اینجاست که چه باید کرد؟ به طور حتم در نخستین گام ضرروت فرهنگ سازی از ذهن خطور می کند اما آیا این همه که از بیمه گفته شده باز هم ناکافی بوده است؟ به طور حتم جواب مثبت است. بیمه گذاران زمانی از بیمه گر و شرکت های بیمه به نیکی یاد می کنند که از آن خاطره ای خوب داشته باشند. یکی از مهم ترین موارد در این ارتباط، زمان دریافت خسارت است. به طور حتم رفتار و برخورد پرسنل شعب پرداخت خسارت از اثرگذارترین مواردی است که برای همیشه در ذهن بیمه گذار باقی خواهد ماند. قدمت بیمه نامه های عمر و سرمایه گذاری نیز به گونه ای نبوده که طیف وسیعی از مردم را در برگیرد تا بازخورد دریافت سرمایه های میلیونی و چشیدن طعم لذتبخش آن را بتوان برای همه توصیف کرد. بنابراین، به نظر می رسد اقداماتی که برای فرهنگ سازی به کار گرفته شده، لازم اما کافی نبوده است.

به طور حتم بیمه مرکزی با راه اندازی زنگ مدارس گامی بس ارزنده در این راستا برداشت اما تا اشراف کامل مردم به مزایای خرید بیمه نامه هایی که قانون آن را اجبار نکرده، راهی بس طولانی در پیش است.

اینگونه به نظر می رسد با سیاست های تبلیغی که می توان به راحتی انجام داد، مردم را بیش از گذشته با بیمه مانوس کرد. شاید در حال حاضر تعدادی از مردم از بیمه خاطره و یاد دلپذیری نداشته باشند اما این بدان معنا نیست که دست اندرکاران این صنعت، دغدغه ای جز دریافت حق بیمه ندارند. پس ضرورت آشتی هرچه مردم با صنعت بیمه همانا در افزایش فرهنگ سازی به منظور شناخت هرچه بیشتر این صنعت بر می گردد که در این صورت دیگر مسائلی نظیر حوادث ترافیکی، پرداخت حق بیمه اجباری ثالث توسط موتوسواران، افزایش صدور بیمه نامه هایی نظیر آتش سوزی و نیز حق بیمه برای بیمه نامه های عمر، نه تنها برای مردم هزینه نخواهد بود بلکه با دید بازتری به استقبال اینگونه سرمایه گذاری ها خواهند رفت.

مطمئنا بیمه جز آسایش برای مردم چیزی به همراه نداشته و ندارد و البته باید این مقوله با تفکیک از این که شرکت بیمه یک بنگاه اقتصادی است برای بیمه گذاران به درستی تمیز داده شود.

مهرداد عسگری