یک معیار برای انتخاب مدیران بیمه ای

اقتصادتهران: یک معیار برای انتخاب مدیران بیمه ایاخبار پولی مالی- تک تازان، بوروکرات ها، آتش افروزان و دنباله رو کبیر چهار گروه مدیرانی هستند که در تقسیم بندی های جدید جهانی جای گرفته اند، این تقسیم بندی نشان می دهد برای هر سازمانی با توجه به اهداف و استراتژی هایش چه نوع مدیری نیاز است.

– در دنیای امروز  کسب و کارهای اقتصادی با توجه به ماموریت و سند راهبردی هر سازمان و شرکت  و حجم گردش مالی ،نوع کسب و کار و مشتریان بازار ،شرایط محیطی سیاسی و فرهنگی و اجتماعی، تعداد پرسنل و نوع فناوری مورد استفاده، چگونگی توزیع کالا و شرکای تجاری و سرمایه های بکار گرفته شده اقدام به انتخاب مدیر برای سازمان می گردد تا ” انطباق مدیریتی و تکنیک های اجرایی” با سازمان مورد نظر هماهنگی و هارمونی داشته باشد و منجر به پیشرفت و توسعه و حصول اهداف شود بنابراین از الزامات موفقیت و نتیجه گرایی در سازمان های اقتصادی و مالی انتخاب مدیران بر اساس چرخه حیات سازمان و هماهنگی محیطی است.

به عنوان مثال اگر سازمانی نیاز به یک مدیر خلاق داشته باشد باید انتخاب صحیح انجام داد و یا اگر یک سازمان به یک مدیر با انعطاف پذیری  بالا و تعامل پذیری شایسته نیاز داشته باشد با انتخاب نادرست مدیریتی به مقاصد خود نخواهد رسید زیرا بخشی از مدیریت “ذاتی و ژنتیکی “است و با آموزش حاصل نخواهد شد، در این راستا ابتدا دانستن نظریات، مورتون مارستون، توسط آزمون DISC که رفتار شناسی عملکردی را در کسب و کار نشان می دهد از ضروریات است و ابزاری در دست مدیران خواهد بود که رفتار شناسی کرده و بر همان معیار مذاکره و برنامه ریزی و پیگیری نمایند.

از نظر “نقش های مدیریتی ” چهار نوع مدیر وجود دارد:

۱) مدیران نوع P یا ” تک تازان “، این نوع از مدیران بر کار خود تسلط دارند و از عقب افتادن در برنامه های کاری پرهیز کرده اما توانایی تغییر نداشته و با کارکنان خوب ارتباط برقرار نخواهند کرد و قادر به تیم سازی  نیستند، در تفویض اختیار به زیر دستان بسیار مقاومت کرده و تمایل به ماندن در خط مقدم کار را داشته به طوریکه  کارها با هدایت و تصمیم انان باید پیشرفت کندهمچنین این نوع مدیران روحیه منعطف ندارند.

۲) مدیران نوع A “بوروکرات ها”، نگاه سیستمی دارند با تفویض اختیار و عدم تمرکز مشکل دارند و معتقدند که کارکنان باید بسیار منظم باشند این نوع مدیران از ابهام گریزانند بر تقسیم وظایف و کار استاندارد تاکید دارند برای همه موارد سازمان قوانین تدوین می کنند و بیشتر به حاشیه ها و جزئیات می پردازند.  ۳) مدیران نوع E “آتش افروزان “، دارای خلاقیت و ریسک پذیری بالا و قدرت تصمیم گیری مناسب و سریع و دوستدار چالش و بحران هستند و،اعتماد به نفس بالا و دارای قدرت متقاعد سازی دیگران و داشتن دانش و علم بروز از دیگر خصوصیات انهاست.  ۴) مدیران نوع I “دنباله رو کبیر “، ایجاد اتحاد و همبستگی و وفاق سازمانی از اولویت کار این نوع مدیران است دارای قدرت تعامل بالا و روابط عمومی خوب و تحلیل گر شایسته هستند، بسیار منعطف و دارای قدرت جاذبه فردی آدم ها به دیگران احترام گذاشته و بدنبال فرصت سازی و فرصت یابی هستند.

حال با توجه به مطالب فوق اگر سازمانی نیاز به تمرکز زدایی و دادن اختیار به شعب و پرسنل داشته باشد با مدیری از نوع A موفق خواهد شد ، اگر یک سازمانی نیاز به خلاقیت داشته باشد تا محصول و خدمات جدیدی ارائه نماید یک مدیر از نوع P توانایی آنرا دارد.

به همین دلیل است که اندیشمندان مدیریت معتقدند “مدیریت و مدیران” بزرگترین و ارزشمند ترین دارایی یک کشور خواهد بود و باعث ایجاد رشد و توسعه و پیشرفت خواهد شد،این موضوع در حال حاضر مهمترین مطالبه در جامعه است.

مهندس مجید صفدری؛ کارشناس ارشد صنعت بیمه